Οι ελμίνθοι ή τα παρασιτικά σκουλήκια συμπεριφέρονται πολύ μυστηριωδώς στο ανθρώπινο σώμα. Τα συμπτώματα μιας ανοσολογικής απόκρισης στη μόλυνση από παράσιτο μπορούν εύκολα να συγχέονται με τη γρίπη, την τροφική δηλητηρίαση, τις αλλεργίες, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης κ.λπ. Και μπορεί να μην γνωρίζετε τη μόλυνση από χοιρινή ταινία, μια ταινία που φτάνει τα 3 μέτρα σε μήκος, καθ 'όλη τη διάρκεια ζωής της (2-3 χρόνια). Σήμερα θα μιλήσουμε για την ελμινθίαση καθώς και για τα ανθελμινθικά και γιατί δεν πρέπει να τα παίρνετε «μόνο για πρόληψη».
Αρχικά, ας κάνουμε μια εισαγωγή. Οι περισσότεροι έλμινθες που βρίσκονται στην περιοχή μας ζουν στα έντερα. Ωστόσο, ορισμένοι τύποι παρασίτων μπορούν επίσης να αποικιστούν σε ιστούς του σώματος - μύες, πνεύμονες, εγκέφαλος, ιστός του βολβού του ματιού κ.λπ.
Όλοι οι έλμινθες που παρασιτούν στο ανθρώπινο σώμα χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
- Στρογγυλά σκουλήκια - νηματώδεις: Στρογγυλοί σκώληκες, σκουλήκια, τριχίνες, αγκυλόστομα κ.λπ. Οι νηματώδεις είναι οι πιο δημοφιλείς παρασιτικές ασθένειες. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως μολύνονται ταυτόχρονα με αυτά (συνολικά, περισσότεροι από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από διάφορους έλμινθους).
- Τα σκουλήκια Fluke είναι τρεματώδη. Επηρεάζουν το ήπαρ, τη χολή και το ουροποιητικό σύστημα, το πάγκρεας, τα έντερα, τους πνεύμονες και το αίμα. Οι πιο συνηθισμένοι τρηματώδεις είναι η οπιθωρχίαση, η σχιστοσωμίαση, η κλονορχίαση, η απονευρωσία κ.λπ., και μερικά από αυτά μπορεί να προκαλέσουν καρκινογένεση - ανάπτυξη όγκων.
- Οι ταινίες είναι κεστώδεις. Υπάρχουν επί του παρόντος 3.500 γνωστά είδη και καθένα από αυτά μπορεί να παρασιτίσει το ανθρώπινο σώμα. Ποια κεστόδη επιλέγει το σώμα σας εξαρτάται από τη χώρα στην οποία ζείτε. Μία από τις κύριες πηγές μόλυνσης με αυτά τα παράσιτα είναι τα ψάρια που δεν έχουν υποστεί πλήρη θερμική επεξεργασία. Η εχινοκοκκίαση, η διροφιλαρίαση, η ταενίαση, η τενιαργχίαση είναι κεστοδώσεις που επηρεάζουν όχι μόνο ανθρώπους αλλά και κατοικίδια.
Τα ελμίνθια καταστέλλουν τις ανοσολογικές αντιδράσεις, οι οποίες βλάπτουν την άμυνα του οργανισμού ακόμη και σε σοβαρές λοιμώξεις. Προκαλούν αλλεργίες, δυσπεψία και διαταράσσουν τη λειτουργία των εσωτερικών οργάνων. Το σώμα δηλητηριάζεται από μεταβολικά προϊόντα και αποσύνθεση ελμινθών, υποφέρει από μηχανικές βλάβες και καταστολή του ανοσοποιητικού και του νευρικού συστήματος.
Επιπλέον, η παρουσία παρασίτων:
- μειώνει την αποτελεσματικότητα των εμβολιασμών.
- περιπλέκει την πορεία διαφόρων συνοδών ασθενειών.
- επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη και την ανάπτυξη των παιδιών και την ικανότητα των ενηλίκων να εργαστούν.
- προκαλεί αλλαγή στην εντερική βιοκένωση και ενεργοποίηση της ανάπτυξης της «κακής» μικροχλωρίδας (παθογόνα και ευκαιριακή - για παράδειγμα, μύκητες του γένους Candida, που προκαλούν καντιντίαση).
Γενικά, η θεραπεία της ελμινθίασης είναι πραγματικά απαραίτητη. Αλλά πρέπει να το κάνετε αυτό προσεκτικά.
Θεραπεία της ελμινθίασης. Φάρμακα κατά των σκουληκιών
Προηγουμένως, για την καταπολέμηση των σκουληκιών χρησιμοποιούνταν κυρίως φυτικές θεραπείες - σκουλήκι, αψιθιά κυπαρισσιού, λάδι χηνοπόδια κ.λπ. Στις μέρες μας χρησιμοποιούνται συνθετικές ουσίες για αυτούς τους σκοπούς. Ως εκ τούτου, ορισμένα ξεπερασμένα φάρμακα (τα προαναφερθέντα φυτικά φάρμακα, καθώς και εξυλρεζορκινόλη, τετραχλωράνθρακας κ.λπ.) εξαιρούνται από την ονοματολογία των ιατρικών ανθελμινθικών, άλλα παραμένουν, αλλά χρησιμοποιούνται σε πολύ περιορισμένο βαθμό (αψιθιά και άνθη τυράνιου, θυμόλη, θείο, σπόροι κολοκύθας κ.λπ.).
Τα σύγχρονα ανθελμινθικά χωρίζονται σε ομάδες ανάλογα με την κύρια επίδρασή τους σε έλμινθους διαφορετικών τάξεων (κεστόδες, νηματώδεις, τρεματώδεις). Ορισμένα φάρμακα μπορούν να θεραπεύσουν διαφορετικές κατηγορίες ελμινθών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν υπάρχει η έννοια της «καλύτερης θεραπείας για τα σκουλήκια» - όλα εξαρτώνται από το είδος του παρασίτου που έχει επιτεθεί στο σώμα σας.
Σήμερα, τα περισσότερα ανθελμινθικά παράγονται με βάση έξι κύρια δραστικά συστατικά - αλβενδαζόλη, μεβενδαζόλη, πραζικουαντέλη, πυραντέλη, αδιπική πιπεραζίνη και λεβαμισόλη. Ας εξετάσουμε τα χαρακτηριστικά τους με περισσότερες λεπτομέρειες.
Αλβενδαζόλη
Τα σκευάσματα αλβενδαζόλης είναι αποτελεσματικά έναντι διαφόρων παρασίτων - τόσο των εντερικών παρασίτων όσο και εκείνων που ζουν σε άλλα όργανα. Επιπλέον, η επίδραση αυτής της ουσίας εξαρτάται από το χρόνο λήψης της:
- με άδειο στομάχι, η αλβενδαζόλη δεν απορροφάται, αλλά απλώς διέρχεται από την πεπτική οδό και καταστρέφει τα εντερικά παράσιτα.
- Μαζί με τα λιπαρά τρόφιμα, η αλβενδαζόλη απορροφάται και καταστρέφει τα παράσιτα έξω από τα έντερα (μύες, συκώτι, πνεύμονες, εγκέφαλος, άλλα όργανα).
Ως εκ τούτου, η χρήση των φαρμάκων αλβενδαζόλης θα πρέπει να συμφωνείται σαφώς με τον γιατρό με βάση τη διάγνωση και τα αποτελέσματα των προκαταρκτικών εξετάσεων.
Μεβενδαζόλη
Σε σύγκριση με την αλβενδαζόλη, η μεβενδαζόλη απορροφάται λιγότερο εντατικά και η επίδρασή της εμφανίζεται κυρίως στο γαστρεντερικό σωλήνα. Ωστόσο, η μεβενδαζόλη μπορεί επίσης να συνταγογραφηθεί για την καταπολέμηση των ελμίνθων που ζουν στον ιστό - για παράδειγμα, στην εχινόκοκκωση, όταν η φυσαλίδα εχινόκοκκου βρίσκεται σε σημείο όπου δεν μπορεί να αφαιρεθεί αμέσως.
Σύμφωνα με τη σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η αλβενδαζόλη και η μεβενδαζόλη θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για ελμινθίαση που προκαλείται από τα λεγόμενα σκουλήκια του εδάφους: στρογγυλά σκουλήκια, μαστίγια, αγκυλόστομα. Και οι δύο ουσίες ανήκουν στην ίδια ομάδα και έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα - διαταραχή της απορρόφησης γλυκόζης στο σώμα του ελμίνθου. Εάν υπάρχει έλλειψη γλυκόζης, το παράσιτο θα λιμοκτονήσει.
Τα φάρμακα αλβενδαζόλη και μεβενδαζόλη δεν είναι φάρμακα «προϋπολογισμού», αλλά είναι πολύτιμα επειδή έχουν σχετικά λίγες πιθανές παρενέργειες.
Praziquantel
Αποτελεσματικό κατά των τρεματωδών (γάτα και πνευμονικά αγγεία, σχιστοσώματα). Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της κλονορχίασης, της παραγονιμίασης, της οπισθορχίασης, της εντερικής κεστοδίασης (ταενίαση, τενιαργχίαση) κ.λπ. Υπό την επίδραση της πραζικουαντέλης, τα παράσιτα διαταράσσουν την απορρόφηση της γλυκόζης από τα κύτταρα του σώματος, με αποτέλεσμα οι έλμινθοι να παραλύουν και να σκοτώνονται.
Pirantel
Το Pyrantel πρακτικά δεν απορροφάται στο ανθρώπινο σώμα και ως εκ τούτου έχει στοχευμένη επίδραση μόνο στους έλμινθους που βρίσκονται στα έντερα. Ακινητοποιεί σκουλήκια που είναι ευαίσθητα σε αυτό και σε αυτή την ακίνητη κατάσταση αποβάλλονται από το σώμα.
Τα παρασκευάσματα Pyrantel είναι εγκεκριμένα για παιδιά ηλικίας από 6 μηνών - το φάρμακο μπορεί να τους χορηγηθεί με τη μορφή εναιωρήματος, καθώς είναι ευκολότερο στη δόση (σε μορφή δισκίου, το φάρμακο εγκρίνεται για χρήση μόνο από την ηλικία των 3 ετών). Σε γενικές γραμμές, το Pyrantel είναι καλά ανεκτό, το κύριο πράγμα είναι να το πάρετε με ένα γεύμα ή αμέσως μετά.
Αδιπική πιπεραζίνη
Αυτή η ουσία επιτίθεται στους μυς και τα νευρικά κύτταρα των νηματωδών και των στρογγυλών σκουληκιών, με αποτέλεσμα τα παράσιτα να παραλύουν και να φεύγουν φυσικά από τα έντερα (μαζί με τα κόπρανα).
Για την ασκαρίαση, συνήθως συνταγογραφείται ένα διήμερο μάθημα πιπεραζίνης, για την εντεροβίαση (ακροσκώληκες) 1-3 πενταήμερα μαθήματα με διαλείμματα μιας εβδομάδας μεταξύ τους. Οι σκώληκες δεν αντιδρούν στην πιπεραζίνη τόσο γρήγορα όσο οι στρογγυλοί σκώληκες - είναι πιο ανθεκτικοί. Μεταξύ των μαθημάτων είναι απαραίτητο να κάνετε κλύσματα για να ξεπλύνετε σταδιακά τα τάγματα νεκρών σκουληκιών από τα έντερα.
Λεβαμισόλη
Η λεβαμισόλη παραλύει τους μύες των στρογγυλών σκουληκιών και των αγκυλόστομων. ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ! Η κατανάλωση αλκοόλ εντός 24 ωρών από τη λήψη του Levamisole απαγορεύεται αυστηρά. Διαφορετικά, μπορείτε να περιμένετε ζάλη, αίσθημα παλμών, γενική αδυναμία και άλλες δυσάρεστες συνέπειες. Όλα αυτά είναι «αντιδράσεις που μοιάζουν με δισουλφιράμη». Αποτελούν τη βάση για τη δράση των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του αλκοολισμού και προκαλούν αποστροφή στο αλκοόλ.
Γενικά, το Levamisole διαφέρει από τα άλλα ανθελμινθικά στις πιο συχνές παρενέργειες, ακόμη και όταν δεν αναμιγνύεται με αλκοόλ. Αυτά περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, επιληπτικές κρίσεις, περιφερική πολυνευροπάθεια, τρόμο, διαταραχές ύπνου και σύγχυση.
Μια άλλη χαρακτηριστική παρενέργεια της λεβαμισόλης είναι οι οσφρητικές παραισθήσεις. Πολλοί άνθρωποι που πήραν Levamisole παραπονέθηκαν ότι για αρκετές ημέρες μετά τη λήψη τους, τους φαινόταν ότι όλα γύρω τους μύριζαν χλωρίνη, καπνό, «χημικά» κ.λπ. Φυσικά, όλες αυτές οι παρενέργειες δεν εμφανίζονται σε κάθε περίπτωση και εξαρτώνται από πολλούς μεμονωμένους παράγοντες, αλλά καθήκον μας είναι να σας προειδοποιήσουμε ότι τέτοιες καταστάσεις είναι πολύ πιθανές.
Γιατί δεν πρέπει να παίρνετε φάρμακα κατά των σκουληκιών «για να είστε στην ασφαλή πλευρά».
Δεν συνιστάται αυστηρά η λήψη αντιπαρασιτικών φαρμάκων «μόνο για λόγους πρόληψης», ακόμη και αν έχετε ζώα στο σπίτι που βγαίνουν έξω. Ο ρόλος των κατοικίδιων στη μόλυνση των ανθρώπων με παράσιτα είναι πολύ υπερβολικός. Ναι, οι άνθρωποι και οι σκύλοι έχουν ένα «κοινό» παράσιτο - το Toxocara, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι μολύνονται με το Toxocara μέσω της βρωμιάς του δρόμου, που περιέχει σωματίδια περιττωμάτων σκύλου και, κατά συνέπεια, προνύμφες Toxocara. Επιπλέον, οι σκύλοι και τα ζώα φάρμας μπορεί να είναι φορείς του παρασίτου Echinococcus, το οποίο είναι επίσης επικίνδυνο για τον άνθρωπο. Ωστόσο, δεν μπορείτε ακόμα να παίρνετε ανθελμινθικά αδιακρίτως.
Το γεγονός είναι ότι διαφορετικά φάρμακα από αυτήν την ομάδα όχι μόνο δρουν σε διαφορετικούς έλμινθους, αλλά έχουν και διαφορετικές αντενδείξεις χρήσης, καθώς και διαφορετικές παρενέργειες. Μερικές από αυτές τις παρενέργειες μπορεί να είναι εξαιρετικά σοβαρές επειδή πολλά ανθελμινθικά είναι τοξικά - διαφορετικά δεν μπορείτε να εξουδετερώσετε τα σκουλήκια: είναι πολύ επίμονα, όπως όλοι οι άλλοι παρασιτικοί οργανισμοί. Μερικές φορές μετά τη λήψη ορισμένων ανθελμινθικών, για παράδειγμα Decaris, καθώς και στη θεραπεία της οπισθορχίασης, μπορεί να χρειαστεί ακόμη και η νοσηλεία του ασθενούς.
Αξίζει να εκθέσετε το σώμα σας σε «τοξικές επιθέσεις» μόνο εάν η εισβολή έχει επιβεβαιωθεί στο εργαστήριο (ελεγμένο για ελμινθίαση και έλαβε θετικό αποτέλεσμα).
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να ακολουθήσετε το παράδειγμα της παρασιτοφοβίας, ακόμα κι αν αυτή τροφοδοτείται συνεχώς από την επιθετική διαφήμιση διαφόρων «θαυματουργών θεραπειών» και ιστοριών τρόμου στο Διαδίκτυο. Μην ξεχνάτε ότι οι συνθήκες υγιεινής στη χώρα μας απέχουν τουλάχιστον από το ίδιο με την Αφρική, όπου η μαζική προληπτική αποπαρασίτωση δικαιολογείται πλήρως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει συντάξει μια λίστα με τις χώρες όπου συνιστάται ο συνεχής έλεγχος των ελμινθών.
Πρόληψη της ελμινθίασης
Φυσικά, πρέπει να γίνει πρόληψη της μόλυνσης από ελμινθικά. Αλλά αυτό που εννοείται εδώ δεν είναι η πρόληψη των ναρκωτικών. Για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο «απρόσκλητων επισκεπτών», απλώς προσπαθήστε να τηρείτε δύο βασικούς κανόνες:
- Πλύνετε τα χέρια σας. Οι πιο συχνές λοιμώξεις από νηματώδεις στην περιοχή μας (τοξοκαρίαση, ασκαρίαση, εντεροβίαση) και η εχινοκοκκίαση δεν λέγονται για το τίποτα ασθένειες των βρώμικων χεριών. Επομένως, όσο ασήμαντο κι αν ακούγεται, πλένετε τα χέρια σας συχνά και σχολαστικά. Επιπλέον, αυτός ο βασικός κανόνας υγιεινής έχει γίνει ακόμη πιο σημαντικός, ειδικά στο πλαίσιο της πανδημίας του κορωνοϊού.
- Προσοχή στην υγιεινή των τροφίμων. Τα αυγά των παρασίτων μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μέσω άπλυτων φρούτων, λαχανικών και βοτάνων - γι' αυτό ξεπλύνετε καλά κάτω από τρεχούμενο νερό. Το κρέας και τα ψάρια που δεν έχουν υποστεί επαρκή θερμική επεξεργασία αποτελούν επίσης αυξημένο κίνδυνο. Οι προνύμφες των παρασίτων είναι ιδιαίτερα συχνές στα ψάρια του είδους του κυπρίνου και μπορούν επίσης να σας περιμένουν σε αυτοαλατισμένο χαβιάρι, ειδικά στον λούτσο, όπου οι προνύμφες της ευρείας ταινίας επιθυμούν να εγκατασταθούν. Ο ωμός κιμάς και οι σπάνιες μπριζόλες μπορεί να περιέχουν προνύμφες μοσχάρι ή χοιρινού κρέατος.
Εκτός από την κανονική θερμική επεξεργασία, υπάρχει ένας άλλος αξιόπιστος τρόπος απολύμανσης κρέατος και ψαριών - η κατάψυξη. Ένας τυπικός οικιακός καταψύκτης με θερμοκρασία -20°C είναι κατάλληλος για αυτό. Αποθηκεύστε ψάρια ή κρέας εκεί για τουλάχιστον δύο ημέρες - και μπορείτε να είστε σίγουροι: οι προνύμφες των περισσότερων παρασίτων δεν μπορούν να αντέξουν μια τέτοια "κρύα δοκιμή".
Όπως μπορείτε να δείτε, η πλήρης πρόληψη της ελμινθίασης είναι, πρώτα απ 'όλα, τρόπος ζωής και καθόλου η τακτική χρήση τοξικών φαρμάκων. Μην μπείτε λοιπόν στον πειρασμό να πάρετε φάρμακα χωρίς ιδιαίτερο λόγο, προσέξτε τη διατροφή και την προσωπική σας υγιεινή και κάντε τακτικά εξετάσεις.